//Playground
Follow Dashboard
Waaa, kasut mana?
Friday, April 26, 2013 | 0Superstar (s)!

Bismillahirrahmanirrahim
Assalamualaikum uollss!

Lama bebenor ye aku tak update blog. Takpa, tak rindukann? Korang pun mesti lagi banyak benda yg nak dibuat berbanding baca blog yang tak seberapa ni. *perlukah?

Ongehh, sini aku nak cita perkara yg telah berlaku. Nampak di situ; TELAH. Sebab ianya... opss mana boleh ia, sebab peristiwa tersebut telah berlaku TAHUN LEPAS. Highlight di situ TAHUN LEPAS. Ulang suara.. dah, dah la Min depa dah boring dgn drama HANGGG!

Straight to the point please dear. Baiklah, ceritanya berlaku pada Sabtu pagi. Aku kan form 2 tahun lepas, so PBSM form 2 diwajibkan join kawad graduasi. Allah, kawad statik ja punn. Sebab aku ni kan 'aktif', masuk je la. Anw, aku memang minat bab bab kawad nihh. Setelah penat berlatih selama seminggu lebih kott, hari Sabtu tu pun berlakulah satu hari yang amat berprestij skali di Al-Irshad, sbb kak2 and abg2 *euwww form 5 amik sijil SPM segala bagai.

Sabtu tu, kami buat last preparation la. Berdiri punya berdiri aku pun dah tersangat-sangat letih. Mulut aku dah pucat. Badan lesu tak bermaya laa. Aku dok berleter sorang2, bila nak habis, bila nak habis. Bila TYT nak mai nih. Biasala VIP, mmg mai lambat pun. FAKTA. Aku nak terjatuh dah, tapi kawan aku pegang tangan aku. Kawan perempuan ya. Kalau tidak jadi kontroversi hangat tahun lepas. Dia dok bagi semangat kat aku. Tapi, what i need is a sit. Aku mmg tak larat gila-gila. Nak kata tak breakfast, aku makan nasi lemak kot sebelum kawad tuu, air cukup, tak cukup tidor aku rasa kawad rumah sukan 2011 tu lagi aku tidur lewat, tak pengsan pun. Aku pun tak larat sangat. Badan tak balance dah. Bangg, *aiceyh sound effect.

Ustazah Aieda, whatever, aku tataw camna nak eja nama ustazah yg unik. Ustazah pun sempat la tangkap aku daripada jatuh tersungkur ke bumi. Nasib ja, kalau tak, hilang hantaran RM 2000. Waa, joking! Dengan bantuan cikgu atau pelajar lain aku tataw, aku dibawa ke bilik persediaan Lab Kimia kott. Tak ingat. Ustazah bagi aku baring, air horlick and kipas kipas aku. Seriously, aku sedar tapi tak larat nak buka mata. Sebab aku ketegaq sangat, ustazah bawak aku pi hospital. Oppps, naik ambulans. Ahhaa, first time! Cam ngn pa gi, peninng kot, dah la nurse-2 dia pelatih, layan macam aku ni dolly yang comell. Erghhhh.

Then, kat hospital tu, ikut protokol la kan, amik darah check this and that. Aku dimasukkan ke... tataw la bilik apa. After a few minutes, my mom come. Yeay, badan aku dah segarla sebab masuk air. Aku boleh rasa jarum dalam kulit aku. Pegang-2 lagi. Haha, disgusting gila kot. Mak aku pun ajak la balik. Tiba-tiba, mama kasut takdak. Ada kat sekolah. Haha, statement bengg dari aku. Mak aku gelak gila-gila punya kat aku. Kakak aku pun sama. Cena nak balikk?

Ha, terpaksala aku bertebal muka keluar dari bilik tu. Dahla socks tak pakai. Ya Allah, ampunkanlah dosaku. Seriously, org yg lalu lalang, pakat dokk tgk kt aku. Budak ni baru keluar wad bahagia ka. Aku yakin tu yg depa pikiaqqq. Waa malu kotttt. Sampai kt luar hospital pun still berkaki ayam. Haa, ayam sungguh aku masa tu. Mak aku pun amik keta pi kat aku dan aku masuk dlm keta tergesa-gesa la. Ada nak menari lagi? Ketuk pala satgi.

That's the story. Pengajarannya, kita mestilah memakai kasut sebelum naik ke ambulans. Waa, comel kesimpulan aku. Terima kasih membaca, readers.



p/s: Aku ingat nak share model essay pulak lepas ni. Amacam? Insya-Allah, impart the knowledge, you'll get more!


Older Post | Newer Post
The Disclaimer


Assalamualaikum & Hello welcome to my official blog once you come here, you are enlighten to follow me :)

Enjoy my Playground :)


Diary; About Site


Spectators;


Let's Talk!



The Credits!

Basecode by : Nadya and Qistina
Re.Design : Miss_Hana
Own this blog : MinMin

Best View at GOOGLE CHROME!